‘Een wederzijds voordelige relatie’ belooft website Rich Meet Beautiful, die arme studentes aan rijke zakenlui koppelt. Maar hoe vrij ben je na de dure cadeaus nog om ‘nee’ tegen seks te zeggen? Journaliste Jana Antonissen las zich grondig in en trok op onderzoek uit.
“Ik wil niet riskeren dat iemand me hier herkent; er wordt te veel over deze site gesproken in de media. Heb je per mail een paar foto’s gestuurd”, meldt Dino46 in onze chat op Rich Meet Beautiful. Ik bestudeer de bonte verzameling van selfies en vakantiekiekjes die hij mijn alter ego Katja (24) gemaild heeft. Op eentje poseert de veertiger met ringbaard in ontbloot bovenlijf aan het Italiaanse Comomeer. Naast hem staat zijn gezin: de gezichten van zijn vrouw en twee jonge kindjes heeft hij vakkundig verborgen achter een zwart censuurvierkantje. In zijn mail schrijft hij dat hij van zijn gezin houdt, maar “om een betere vader te zijn” nood heeft “aan nieuwe impulsen”.
De lancering van Rich Meet Beautiful in België eind vorige maand veroorzaakte heel wat deining. ‘Hey studenten, upgrade je levensstijl – date een sugardaddy!’ las het opschrift boven de foto van een schaarsgeklede jongedame op een gigantisch billboard dat over de campus van de ULB gereden werd. Een slimme stunt van de Noorse Rich Meet Beautiful-CEO Sigurd Vedal, die ook het brein is achter de notoire overspel/datingsite Victoria Milan. Want hoewel zijn reclamecampagne na een klacht van Brussels staatssecretaris Bianca Debaets (CD&V) verboden werd, had hij zich dankzij de hele mediahetze geen betere werving voor zijn website kunnen wensen. Meer dan 25.000 Belgische leden zou zijn site ondertussen al tellen.
‘Ze zouden de staat een percentage moeten toekennen ;-)’, oppert Sven64, die dankzij de massale morele paniek over de website nieuwsgierig was geworden. ‘Alsof knappe jonge vrouwen niet al langer omwille van het geld oudere mannen daten. Nu bestaat er gewoon een platform voor.’
Voor vrouwen is de toegang tot Rich Meet Beautiful gratis, mannen betalen 80 euro lidgeld per maand om te kunnen chatten met de sugarbaby’s die zich op het platform presenteren. Zoals het merendeel van de Belgische mannen hier heeft Sven64 nog geen ervaring met sugardating, wel met buitenechtelijke affaires. ‘Mijn relatie is eigenlijk best goed, maar na een lang huwelijk ben je meer zoals elkaars broer en zus, begrijp je?’
Rich Meet Beautiful is niet de eerste website die jonge vrouwen met oudere, gefortuneerde heren in contact brengt. Al in 2006 werd Seeking Arrangement.com gelanceerd, vandaag is die site met meer dan 2,6 miljoen actieve sugarbaby’s in 139 landen wereldwijd de nummer één voor online-sugardating. Vooral in steden als New York en Londen piekt de activiteit: daar organiseert Seeking Arrangement zelfs jaarlijks exclusieve gemaskerde bals à la Eyes Wide Shut voor haar leden.
Het hoge inschrijvingsgeld in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten is de voornaamste reden waarom zich daar zoveel universiteitsstudentes aanbieden. De BBC maakte al een documentaire over het populaire fenomeen, en er bestaan ook talrijke blogs en chatfora over de zogenoemde ‘suikerzoete levensstijl’. Zo vind ik op letstalksugar.com tips over hoe de competitie – want er zijn altijd veel meer sugarbaby’s dan sugardaddy’s beschikbaar – te slim af te zijn: ‘Smile big, it’s the first hint of a drama-free personality‘, of wanneer met een sugardaddy te slapen: ‘Nooit op de eerste date. Waarom zou hij anders nog in jou willen investeren?’
Basic bitch
Hoewel oprichters van dit soort sites bij hoog en laag volhouden geen escortservice te zijn, is de grens tussen sugardating en prostitutie duidelijk erg dun. Als de oudere man die jou op dure etentjes, verre reizen of een maandelijkse vergoeding trakteert zin heeft om aan jou te zitten, hoe vrij ben je dan om nee te zeggen? Of bestaan er daadwerkelijk rijke mannen die willen betalen voor knap gezelschap om mee te pronken, zonder meer?
Om die grijze zone te onderzoeken, heb ik onder het pseudoniem Katja een profiel aangemaakt op Rich Meet Beautiful. Nadat ik netjes mijn gewicht, lengte en aantal sportsessies per week heb ingevuld, upload ik twee foto’s van mezelf. Op eentje blik ik een beetje dommig, maar ook wel sensueel in de camera terwijl een zeebriesje met mijn haren speelt. De tweede foto waarop ik vanachter een bril met gekleurde glazen in de verte staar, moet vervangen worden, meent de vriendin die ik om raad had gevraagd. “Dit is Tinder niet. Sugardaddy’s willen een basic bitch, geen arty intellectueel.”
Al snel ontvang ik een paar voorzichtige knipogen, maar pas na acht uur ‘s avonds laat de ene ‘bonsoir belle Katja‘ na de andere ‘hallokes‘ mijn inbox oplichten. De meeste mannen gebruiken geanonimiseerde profielfoto’s, als ze er al eentje geüpload hebben. Hun vermogen en jaarlijkse inkomen hebben ze wel keurig ingevuld.
Waar ben ik naar op zoek?, willen ze allemaal weten. Katja studeert psychologie aan de Vrije Universiteit Brussel en dopt al sinds haar 17de haar eigen boontjes. Met haar ouders heeft ze amper nog contact; op hen hoeft ze niet te rekenen voor financiële steun. Ze komt net rond, maar in plaats van elk weekend af te wassen zou ze liever wat meer van de wereld zien. Bovenal wil ze zich op haar studie kunnen concentreren, in plaats van zich zorgen te maken over hoe ze deze maand weer de huur zal betalen.
Mijn verhaal slaat aan. Veel mannen prefereren een sugarbaby met een duidelijk doel te sponsoren. ‘Meisjes die gewoon meer designerspullen in hun kleerkast willen, interesseren me niet’, schrijft Bittersweetsymphony55, een 55-jarige getrouwde Luikenaar die op zoek is naar een duurzame sugarrelatie. Met zijn vorige sugarbaby had hij vijf jaar lang een verhouding; vandaag is ze 32 en financieel onafhankelijk. ‘Ik heb haar op weg geholpen in het leven; dat vind ik een mooi idee. Maar bovenal hebben we natuurlijk heel veel de liefde bedreven ;-)’
Hij stelt me 300 euro per afspraakje voor, ‘als het klikt tussen ons’. Zo’n date dient dan niet om gezellig koffie te gaan drinken, maar om ‘intieme momenten te delen’. Seks dus, vraag ik. ‘Ja,’ antwoordt Bittersweetsymphony55, ‘maar enkel met wederzijds respect. We doen niets dat jij niet wilt.’
De aanpak van verbonden mannen verschilt duidelijk met die van de vrijgezellen. De eerste categorie draait niet rond de pot wanneer ik pols naar hun seksuele verwachtingen. De tweede categorie daarentegen verlangt vooral ‘een diepe connectie’ – over slaapkameraangelegenheden blijven ze bewust vaag.
Het is al ver over middernacht wanneer ik een knipoog ontvang van Milf83, een sugarmommy die amper tien jaar ouder is dan ik en er zeker niet slecht uitziet. ‘Op zoek naar een leuke meid om me te vergezellen op zakenreisjes’, lees ik op haar profiel. We beginnen te chatten, en al snel geeft ze me haar nummer om via Whatsapp de conversatie verder te zetten. Hoewel ik voor de zekerheid een ander nummer gebruik, onderteken ik mijn bericht door de vermoeidheid alsnog met mijn echte voornaam.
‘Ben jij een journaliste?’ vraagt Milf83 tien minuten later. Ik verbreek snel het contact.
In mijn twee weken als undercover sugarbaby waarin ik met tientallen mannen uitgebreid zal chatten en met drie van hen ook afspreek, is deze vrouw de enige die nattigheid voelde. Ik kan niet zeggen dat me dat echt verbaast.
Na enkele dagen past mijn alter ego Katja me steeds beter. Om niet door de mand te vallen, heb ik haar levensloop, opmerkelijkste karaktertrekjes en toekomstdromen tot in detail uitgeschreven op een kladblaadje dat ik altijd bij me draag. Zo kan ik zelfs wanneer ik in de supermarkt sta aan te schuiven gepast reageren op alle berichtjes die ik via Rich Meet Beautiful binnenkrijg.
Na anderhalve week virtueel flirten met mannen die vaak minstens even oud zijn als mijn vader, is het tijd om enkele kandidaat- sugardaddy’s te ontmoeten.
De romanticus
Mijn eerste afspraakje is met Stéphane, een dertiger die een eigen bedrijfje in e-marketing heeft. We ontmoeten elkaar in een wijnbar in Elsene waarvan ik het adres ook aan enkele vrienden heb doorgegeven, voor het geval dat nodig mocht blijken.
Bij het begroeten stel ik me van de zenuwen opnieuw onder mijn eigen voornaam voor, waarop ik meteen zwaar begin te hoesten in een poging mijn vergissing nog te camoufleren. Stéphane heeft gelukkig niets door; al zijn aandacht gaat naar mijn in glanzende panty’s gehulde benen.
Dat hij al zo goed als helemaal kaal is, hadden zijn foto’s me niet verteld; daarop droeg hij namelijk een hoed of had hij het kader net boven zijn voorhoofd afgesneden. Hij blijkt ook geen 33 te zijn, zoals zijn profiel aangaf, maar 43. “Bij iemand van 43 stel je je meteen iemand saai en gesetteld voor”, zegt hij. “Maar iedereen zegt me altijd dat ik er 33 uitzie, en zo voel ik me ook. Ik ben nog exact dezelfde persoon als toen ik 30 was. Want zeg nu zelf; hoeveel mensen van 43 ken jij die in Brazilië gaan bungeejumpen, of elke zomer uit de bol gaan op Tomorrowland?”
Stéphane zoekt iets voor de lange termijn, vertelt hij boven een glas muskaatwijn, dat hij gebruikt om de gedroogde worst die hij in zijn eentje verorbert mee door te spoelen. “Mijn vorige twee relaties duurden ook elk zeven jaar. Sugarbaby’s heb ik nog niet gehad, maar uiteindelijk is de totaalkost volgens mij min of meer hetzelfde: in een relatie moet je je vriendin toch ook geregeld mee uit eten nemen en op weekend gaan.”
Ik vertel hem dat ik op zoek ben naar een sugardaddy die me ook maandelijks een vast bedrag bezorgt. Daar is hij duidelijk minder mee opgezet. Hij vraagt me hoeveel mijn huur bedraagt. “500 euro? Goed, dat kan ik je wel geven. Maar ik hou niet zo van het idee je cash te betalen. Laten we afspreken dat we voor de rest vooral samen reisjes ondernemen. In december heb ik vakantie, misschien kunnen we dan samen door Rusland reizen?”
Stéphane kijkt me steeds langer en intenser in de ogen. Ik leun wat verder naar achter, voel mijn wangen warm worden van ongemakkelijkheid en weet zeker dat hij die blos anders interpreteert.
Hij ziet het nu al helemaal zitten met mij, geeft hij toe. “Zodra ik binnenkwam wist ik al dat ik jou kon vertrouwen; het voelt alsof we elkaar al lang kennen.”
“Maar we hebben amper twintig minuten gepraat”, sputter ik tegen.
“Geloof me, ik kén jou. Ik wil je nu niet meteen gaan analyseren, maar ik heb al wel mijn ideeën over jouw sterktes en zwaktes. Mijn mensenkennis is vrij onfeilbaar.”
Als ik zijn aanbod aanneem, zou Stéphane me “minstens” twee keer per week willen zien. En hij verwacht ook enige toewijding; geen gedoe met andere mannen. “Eigenlijk een beetje zoals in een echte relatie. Wie weet trouwen we op een dag wel.” Hij peilt mijn gelaatsuitdrukking, plooit zijn dunne lippen in een grijns wanneer ik niet direct reageer. “Grapje, hè.”
Mij is duidelijk dat deze man in de eerste plaats op zoek is naar iemand die van hem houdt. Dat hij zijn vriendinnetje voor haar liefde moet betalen, daar wordt hij liever niet te nadrukkelijk aan herinnerd.
Ik vertel hem eerlijk dat ik nog meer dates in het vooruitzicht heb, en beloof volgende week te laten weten wie ik kies. Ik voel me net dat gemene populaire meisje dat alle jongens uit haar klas eerst uittest voor er eentje met haar mee mag naar het schoolbal.
De gentleman
De volgende dag ga ik lunchen met Johan, een gescheiden architect van 46 uit het Antwerpse met wie ik per mail al van gedachten wisselde over de nucleaire dreiging van Noord-Korea en die me gul foto’s toestuurde. Zo zag ik Johan al in de rol van zorgzame vader voor zijn zesjarig zoontje, en Johan als overtuigd gelover in de eenheid van lichaam en geest op zijn tai-chimat. Dat hij me met die laatste foto meteen ook zijn afgetrainde borstkas kon showen, was natuurlijk mooi meegenomen.
Johan besloot zich aan sugardating te wagen, schreef hij, omdat hij na meerdere teleurstellingen de energie niet meer heeft voor een nieuwe liefdesrelatie. ‘Eenmaal de 40 voorbij hebben de meeste mensen al zoveel meegemaakt dat ze een zekere zwaarte met zich meedragen. Ik heb veel empathie, maar soms wil ik gewoon eens fris kunnen lachen.’
Wanneer ik aankom, stapt Johan net van zijn motor voor de roze gevel van het vegetarische fusionrestaurant waar we hebben afgesproken. Hij ziet eruit zoals zijn foto’s beloofden: een niet onaantrekkelijke man met kalme ogen en een verrassend zachte stem.
“Als man is het gewoon fijn om met een mooie vrouw te gaan eten, daar hoeven we niet flauw over te doen”, vertelt hij bij het voorgerecht. “Ik heb alles om gelukkig te zijn, behalve genegenheid.”
Johan is op zoek naar goed, liefst ook aantrekkelijk vrouwelijk gezelschap om een tweetal keer per maand – als zaakvoerder en vader heeft hij een drukke agenda – iets mee te ondernemen.
“Samen een fijn moment beleven: een tentoonstelling bezoeken of een goed glas wijn degusteren, misschien een daguitstapje naar zee ondernemen.”
Heeft hij dan geen fysieke verwachtingen?
“Ik probeer altijd zo weinig mogelijk verwachtingen te hebben”, antwoordt hij minzaam terwijl hij een gele kerstomaat in het hoopje guacamole op zijn bord begraaft.
Seks vindt hij wel belangrijk, geeft hij toe, maar hij gaat er niet van uit dat hij sowieso zal slapen met zijn sugarbaby. “Zoiets moet groeien, en is enkel mogelijk als beide partijen het echt willen.” Ook als na enkele dates zou blijken dat hij naar meer verlangt, maar ik niet, zou hij al die platonische afspraakjes niet als geldverspilling ervaren, beweert hij. Maar zodra hij zou merken dat ik bepaalde dingen tegen mijn zin doe, zou hij ons arrangement wel willen beëindigen. “Daar zou ik me toch te ongemakkelijk bij voelen.”
Waar hij het meest om bezorgd is, is de dunne lijn tussen zakelijke overeenkomst en emotionele betrokkenheid. “Laten we zeggen dat we samen naar de film gaan. Als dat nu echt gezellig is, kan ik me voorstellen dat ik mijn arm om je heen zou willen slaan. Maar mag dat dan van jou?”
Hij lijkt gelukkig geen antwoord te verwachten.
“Onze verhouding zou een zorgvuldig samengestelde illusie zijn, daar moeten we voorzichtig mee omgaan. Ik geloof wel dat ik in staat ben mezelf voldoende te beschermen tegen mijn gevoelens, maar het gevaar bestaat natuurlijk altijd dat ik toch verliefd zou worden.”
Johan vraagt, in tegenstelling tot Stéphane, uitvoerig naar mijn mening: wat wil ik?
Ik zeg hem maandelijks minstens 800 euro bij te willen verdienen, stel hem dus 400 euro per afspraak voor. Hij knikt instemmend, zegt me dat hij zeker wil zijn dat “de belangen van beide partijen bij deze overeenkomst behartigd worden”. Zou het bijvoorbeeld niet beter zijn een opzegtermijn te hanteren, zoals bij een huurcontract? Zodat ik als hij, om eender welke reden, de stekker eruit trekt nog twee maanden zeker ben van een inkomen?
Johan is een echte zakenman, maar wel eentje die alle kleine lettertjes in zijn contracten naleeft. Zo vraagt hij me op het einde van de lunch om mijn bankrekeningnummer, zodat hij mij voor onze eerste date kan vergoeden. Ik bedank vriendelijk, met een vreemde mengeling van schuldgevoel en stiekeme spijt; spijt om de makkelijkst verdiende 400 euro ooit zomaar aan me voorbij te laten gaan.
Mocht ik echt een studente in geldnood zijn, zou ik wel met Johan als sugardaddy in zee durven gaan. Ik zou het absoluut niet erg vinden om maandelijks met hem een museum te bezoeken, zoals hij voorstelde. Waarschijnlijk zou het zelfs best leuk zijn. En voor 400 euro zou hij weleens zijn arm om me heen mogen slaan, of over mijn haren strelen. De vraag blijft natuurlijk of er door die kleine giften van genegenheid geen seksuele spanning zou ontstaan, en hoe Johan zou reageren als ik uiteindelijk toch de boot afhield.
De playboy
Eric, een 54-jarige advocaat, had me tijdens het chatten verteld dat hij via Rich Meet Beautiful eigenlijk al een sugarbaby had gevonden; ‘een heel gevatte en knappe 30-jarige danseres die nogal wat schulden af te betalen heeft. Maar we zijn niet getrouwd’, meende hij, ‘en daarenboven staat ze open voor avontuurtjes met andere vrouwen.’
Eric betaalt zijn sugarbaby 200 euro per afspraakje van ongeveer drie uur, ik zou hetzelfde krijgen. Wanneer ik hem antwoord dat dat niet bijzonder veel is in vergelijking met andere voorstellen die ik al ontvangen heb, word ik plots automatisch uitgelogd. Opnieuw aanmelden lukt niet. Achteraf verneem ik dat Eric 24 uur van de site geweerd was ‘wegens aanzetten tot prostitutie’. Zo dekt Sigurd Vedal zich dus in tegen klachten, zonder leden kwijt te spelen.
Hoewel ik op het afgesproken uur vlak bij Erics bureau ben, wil hij me liever wat verderop in de stad ontmoeten. “Niet dat ik geef om wat anderen over me denken, maar mensen roddelen nu eenmaal graag en ik kan momenteel geen geruchten gebruiken.”
Eric is een Fransman met een niet onbescheiden buikje en een paar gelakte mocassins aan zijn voeten. Hij grijnst het royale spleetje tussen zijn voortanden bloot. “Mochten we alsnog een bekende tegenkomen, dan kan ik altijd zeggen dat je de dochter van een goede vriend bent die een stageplek in Brussel zoekt.”
Nog voor hij zijn steak tartare heeft aangeraakt, is Eric al ter zake gekomen. “Sugardating betekent voor mij dat ik jou betaal om samen goede momenten door te brengen, en ja, daar reken ik ook seks onder. Ik hou gewoon heel erg van seks. Maar ja, wie eigenlijk niet?”
Ik vertel hem dat ik niet zomaar met iemand naar bed ga, dat ik iemand eerst wil leren kennen vooraleer ik beslis of seks überhaupt een optie is.
Natuurlijk, dat begrijpt hij, geen zorgen. Hij veegt een klonter mosterd van zijn bovenlip met de dikke witte servet die op tafel ligt. “Maar hoeveel tijd denk je dan nodig te hebben? Want als er na twee maanden daten nog steeds niets gebeurd is, zou ik me wel vragen stellen bij je intenties.”
Ik vraag hem of hij al met zijn andere sugarbaby naar bed is geweest. “Voor het tweede afspraakje had ik voor haar bij mij thuis een heerlijk diner gekookt. Daarna is er wel het een en ander gebeurd, ja. Daar was ik niet per se op uit, maar zij leek er toch ook erg van te genieten. Haar lichaam is echt fenomenaal, jij zou er ook van onder de indruk zijn. Alleszins, zij kijkt ernaar uit je te ontmoeten. Vandaag was ze helaas te druk om mee te komen.”
Eric gniffelt. “Nou ja, ik heb wel een paar foto’s van haar op mijn telefoon, maar die zijn te ondeugend om hier te tonen. Maar vertel eens: heb jij al veel ervaring met trio’s? Trouwens, als jij nog even wilt wachten met seks kunnen we misschien afspreken dat ik je voor die niet-fysieke afspraakjes een lagere prijs betaal, dat is bij sugardating blijkbaar gebruikelijk.”
Ik vraag hem of dit misschien toch niet iets te veel naar prostitutie ruikt?
“Absoluut niet,” schudt Eric driftig het hoofd, “dit is iets helemaal anders.” Bij onze overeenkomst zou hij namelijk weten waar zijn geld naartoe gaat: naar mijn dure studieboeken. “Overigens, jij hebt toch veel te veel klasse om met een prostituee vergeleken te worden.”
Mijn gereserveerde houding lijkt hem niet zo te hinderen.
“Je bent geslaagd”, grijnst hij terwijl hij bij het afrekenen zijn zilveren kredietkaart in de gleuf van het betaalbakje schuift.
Affectie op maat
Na twee weken voelt het al bijna niet meer aan als liegen: ik bén Katja geworden, de studente op de drempel van volwassenheid die aanvankelijk sceptisch was tegenover het vermarkten van haar lichaam, maar bereid blijkt haar principes even opzij te zetten wanneer de geldnood te nijpend wordt.
Van figuren als Stéphane en Eric zou ik liever zo ver mogelijk weg blijven, maar waarom zou ik in godsnaam nee zeggen tegen enkele dik betaalde museumbezoekjes en dinnerdates met een gentleman zoals Johan? Want zeg nu zelf, 400 euro voor enkele uurtjes gezelschap is toch een verdomd verleidelijk aanbod als je een jong meisje met geldproblemen bent.
Riskant blijft natuurlijk dat je jezelf zo afhankelijk maakt van een vrijwel onbekende man. Wat er zou gebeuren wanneer ik mijn sugardaddy pertinent toegang tot mijn onderbroek zou blijven weigeren, valt moeilijk te voorspellen; ik heb me er niet aan gewaagd het uit te testen.
Sugardating is de ultieme kapitalistische customizing van relaties. Je krijgt affectie of financiële zekerheid zonder je echt aan iemand te hoeven verbinden. Rich Meet Beautiful zet een stapje verder in de grijze zone waar ook andere datingapps en -sites zich, in weliswaar mindere mate, durven te begeven. Grootste, gevaarlijke verschil is dat voornamelijk jonge vrouwen zichzelf uiteindelijk op goed geluk toevertrouwen aan machtigere mannen.
Het fenomeen van sugardating lijkt daarom in strijd met de huidige tijdgeest waarin succesvolle feministische acties zoals #MeToo een belangrijke plaats in het publieke debat innemen. Vrouwen eisen vandaag steeds meer ruimte op, maar dat werkt langs twee kanten. Net zoals vrouwen vertikken om nog langer te zwijgen over alle seksistische praat en seksuele intimidatie waarmee ze dagelijks te maken krijgen, bestaan er evengoed vrouwen die het recht opeisen zichzelf te seksualiseren en als lustobject te presenteren.
In die laatste categorie passen ook de vrouwen die zelfbewust voor een bestaan als sugarbaby kiezen. Natuurlijk schrijven veel meisjes zich puur uit geldnood in op sugardatingwebsites, zonder goed te beseffen in welk avontuur ze zichzelf storten. Maar er zijn ook zelfverzekerde vrouwen die heel goed weten dat ze in onze door schoonheid geobsedeerde samenleving met hun uiterlijk bepaalde deuren kunnen openen, en daar handig gebruik van maken.
Niet alle sugarbabes zijn slachtoffers, en niet alle sugardaddies seksmaniakken. Net dat maakt sugardating zo complex. Maar voor galante mannen die niet meer willen dan gewoon in goed vrouwelijk gezelschap vertoeven, hoef je alvast niet op Rich Meet Beautiful te zijn. Daar is het zoeken naar een speld in een hooiberg.
*Alle namen en functies van de betrokken personen zijn gefingeerd, om hun privacy te beschermen.